Şikago'ya gelmeden önce çok araştırdık, soruşturduk.Çok karlı, çok soğuk olduğuna dair çok uyarıldık. Ama bu seneye özgü olsa gerek, kar bir görünüyor, bir kayboluyor.
Ne kadar güzel olduğunu bildiğimizden seviniyoruz karı görünce. Sadece ihtiyaç duyulan detayları açık bırakırcasına her yeri örtüşü...
Ve arkasından gelen sessizlik, dinginlik. Aceleye, koşturmaya izin vermiyor. Gürültüye bile izin vermiyor, sesleri yutuveriyor hemen...
O yüzden bizim için keyif kaynağı kar. Atıyoruz kendimizi dışarı.
Yoğun bir şekilde yağıyor olsa da biz tadını çıkarmaya çalışıyoruz. Yüzümüze vuruşu bile keyif veriyor bize.
Sonra hemen oynamaya dalıyoruz. Kendimizi kaybediyoruz adeta.
Küçük Rüveyda, küçük Alper oluyoruz.
Bir süre sonra gerçek dünyaya dönüyoruz ama. Sorumluluklarımız var. Yapmamız gerekenler var. Çok işimiz var. Çok çalışmamız gerekiyor.
Akşam karanlığında kar ayrı güzel. Çalışırken ara sıra gözümüz dışarı kayıyor, mutlu oluyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder